پل سزان و واکاوی در ریداکسیون پدیدارهای طبیعی به الگوهای بنیادین
پل سزان{۱} نقاش پست امپرسیونیست{۲} فرانسوی در خلال سالهای نیمه ی دوم قرن 19، در حال بررسی مفهوم ریداکسیون{۳} (تقلیل و تجمیع) بود. مطالعات او در طبیعت به هدف درک ساختار های بصری حاکم بر طبیعت، او را به سوی فهم یک مفهوم تازه سوق داد که در جامعه شناسی نیز مورد توجه قرار گرفته بود.
ریداکسیون ( ریداکشن) و آنگونه که به فارسی برگردانده شده است، تقلیل، از مفاهیم مهم در جامعه شناسی در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن بیستم بوده است. در علوم تجربی طبیعی، آلبرت آینشتین فیزیکدان، تلاش می کرد آنچه در فیزیک تا آن زمان ، آشکار شده بود را به یک فرمول کلی تقلیل دهد تا آنگونه که خود میگوید بتواند تمام پدیده ها را از طریق این دستورالعمل جدید، تبیین نماید.
مفهوم ریداکشن، در زبان انگلیسی دارای دو معنای همزمان می باشد. ۱. تقلیل یا کاهش ۲ . تجمیع. در برگردان فارسی این واژه، توجه کمتری به معنای دوم آن شده است. از این رو معادل تقلیل برای مفهوم ریداکشن چندان گویا و دقیق به نظر نمی رسد.
در تقلیل ، جزئیات نالازم یک پدیده، حذف می شود و در تجمیع، کلیات متفرق، دچار تجمیع می شوند.
در بررسی آثار پل سزان هر دو معنای تقلیل و تجمیع را میتوان در مطالعات او در طبیعت یافت.
پل سزان ، در سالهای میانی قرن ۱۹ تلاش کرد پدیدارهای طبیعی را به ساختارهای آغازین خود برگرداند. او میخواست پیچ و مهره های طبیعت را از یکدیگر باز کند . زوائد را حذف کند و مجددا این اجزا را بر روی هم سوار کند. این فرآیند به صورت همزمان، “تقلیل” و “تجمیع” را در دل خود تعریف میکند. از این رو ، یکی از مهمترین پیشنهادت سزان در مطالعه ی طبیعت ، تلاش برای مشابه سازی پدیدارهای غیرهندسی طبیعی به الگوهای سازنده ی هندسی بوده است . آنچه سزان تلاش میکند به آن دست یابد ، نه آسان سازی فرم های پیچیده ، بلکه تقلیل فرم های پیچیده بوده است . نظرات سزان درباره ی تقلیل پدیدارهای طبیعی به اشکال اولیه هندسی ، اولین اشاره های مستقیم او به مفهوم ریداکسیون بوده است.
این فرآیند، سالها بعد توسط پیت موندریان{۴} مورد توجه قرار گرفت . او در طی مطالعات خود در طبیعت ، همه ی پدیدارها را به دو عنصر بنیادین تقلیل داد .
مطالعات سزان در مفهوم ریداکسیون، به دلیل وجود تشابهات شکلی ، مقدمه ای بر کوبیسم{۵} تلقی شد . اما بر خلاف تحلیل های رایج تاریخ هنری، مطالعات سزان، ارتباط بسیار اندکی به کوبیسم دارد. هر چند نوعی ریداکسیون در آثار کوبیستی مشاهده می شود، اما ، مساله ی بنیادین کوبیسم، هیچگاه تقلیل پدیدارهای طبیعی نبوده است.
{۱} Paul Cezanne
{۲} Post-impression
{۳} Reduction
{۴} Piet Mondrian
{۵} Cubism