فرآیند یا فرآورده
طراحی از آن دسته مفاهیمی است که همواره از مورد گفتگو واقع شدن گریزان است. طراحی مفهومی لغزنده است . به هما جا سرک می کشد. از علوم انسانی و هنر تا علوم طبیعی . هر جا که انسان حضور دارد طراحی نیز هست. این وضعیت عجیب , طراحی را به مثابه موجودی همزاد انسان تعریف می کند . از این رو , سخن گفتن درباره طراحی , سخن گفتن درباره ی یک مفهوم لغزان , چند وجهی و چندساحتی و در نهایت پیچیده است. این پیچیدگی مخصوصن در عصر مدرن بیشتر شده و در دوران معاصر به اوج خود رسیده است. م
براستی وقتی درباره ی طراحی سخن میگوییم , دقیقن درباره ی چه چیزی حرف می زنیم؟
در اواسط قرن بیستم , در نهایت, پس از تغییرات وسیعی که در حوزه ی هنر رخ داد, طراحی , در حال تبدیل شدن به مدیومی مستقل بود . اما آنچه امروز درباره ی طراحی می دانیم , چیزی فراتر از یک مدیوم مستقل است. طراحی به آرامی جایگاه خود را درهمه ی حوزه ها گسترده است. طراحی , در مفهوم زیبایی شناسانه ی آن نیز در حال وسعت یافتن است . م
آنچه میتوانم خیلی روشن به آن اشاره کنم این است که طراحی, امروز, دیگر یک حداقل یک فرآورده (اثر) نیست. طراحی, امروز, یک فرآیند(پروسه) است. م
یک فرآیند , اشاره به یک حرکت, روند یا پروسه دارد و نه یک اثر با یک ابزار خاص . فرآیند گریزگاه مناسبی برای اندیشه نیست. در خلال یک فرآیند همه چیز آشکار خواهد بود. فرآیند ها آشکارکننده ی عمق ذهنیت ها هستند. در طراحی, امروزه , اما با فرآیند ها سر و کار داریم نه با فرآورده ها . م
حبیب رضایی
اسفند نود و پنج